Blog 24. Het leven na de Camino

Het is inmiddels alweer ruim drie weken geleden dat ik met mijn rugzak op de straat in liep. Vanaf het eerste moment was ik gewoon weer thuis, de Camino voelde meteen ver weg. Ik heb er zelfs geen enkel moment naar terugverlangd. Het was gewoon fijn om hier...

Blog 23. Veilig weer thuis

Om kwart voor twee vanmiddag loop ik onze straat in. Piet staat me al buiten op te wachten. Hij heeft het huis versierd met vlaggetjes en ‘welkom thuis’. ‘Ik ben er!’ zeg ik als ik hem in de armen sluit. De buren hebben een stoel bij de voordeur neergezet om eindelijk...

Blog 22. Ook de laatste loodjes zijn zwaar

Dacht ik dat er na Antwerpen meer lucht zou zijn, in de praktijk valt dat vies tegen. Het is heerlijk om vrijdag een rustdag bij mijn vriendin te hebben. Ik ben even geen pelgrim, maar gewoon op bezoek. ’s Middags slaap ik en dat doet me goed. Als de zon even schijnt...

Blog 21. Zware loodjes

Vanaf de Belgische grens heb ik gevoelsmatig echt de eindsprint ingezet. Dit is de fase van stap voor stap thuiskomen. België inlopen doet me niet veel, het graan ziet er hetzelfde uit als in Frankrijk. Het voelt rustig, niet emotioneel. Ik ga gewoon verder met mijn...

Blog 20. Het uiterste noorden van Frankrijk

Na Parijs is alles anders. Ineens krijg ik het idee dat ik naar huis aan het lopen ben. Het lijkt ook of ik mijn pas wat versnel. Het verlangen om thuis te komen groeit steeds meer, ik vind het onderhand wel genoeg. Toch is het na Parijs nog vijfhonderdvijftig...