Even dacht ik dat ik aan de kust in een rustiger vaarwater terecht was gekomen, maar ook op de Camino del Norte gaat het dagelijks gewoon drie- tot vierhonderd meter op en af. Ik kwam een paar dagen geleden fietsers tegen die me waarschuwden ‘It’s a long way to the top’. Nou, dat viel mij dan weer reuze mee, want in tegenstelling tot de Primitivo vind ik de steigingen aan de kust relatief kort, maar soms wel pittig.

En als je aan mij vraagt hoe het met me gaat, dan is dat qua energie ook op en af. Het verschilt echt van moment tot moment. Het eerste uur van de dag is het altijd erin komen. Soms heb ik na het ontbijt helemaal geen zin om de rugzak op te doen en te gaan lopen. Maar in de ochtend zijn, zeker als het boven de twintig graden wordt, de fijnste wandeluren. De laatste dagen is de temperatuur rond de vijftien graden soms met zon soms met regen, dat is ideaal wandelweer. Mijn wens was om de Camino met gemak te lopen. En als je ondanks de nog flinke hoogteverschillen wil doen, dan kun je twee dingen doen: kortere afstanden lopen of een rustdag inplannen om het lijf te laten herstellen. Nu heb ik voor gisteren, vandaag en morgen al twee etappes in drieën geknipt. Maar toch twijfelde ik of ik hier in Comillas niet ik nog een rustdag in moest plannen. Ik wilde er sowieso een gebouw van Gaudi bezichtigen. En dan blijkt dat het vandaag zo gemakkelijk loopt dat ik al om een uur in de albergue ben en ruim de tijd heb om te doen wat ik wil doen. Gaudí was fantastisch, ik heb voor het eerst zelf gekookt en morgen loop ik gewoon weer verder.

Hoe het met me gaat hangt ook af van de plek ik overnacht. Zelfs een privé plek kan energie kosten, zoals het hotel waar ik een kamer had zonder daglicht en ventilatie. Daar liep ik helemaal op leeg. En gisteren sliep ik in een appartement waarin ik zoveel ruimte en energie voelde, echt een plek om bij te komen. En had ik eerder de ervaring dat een herberg met tien mensen waar gezamenlijk wordt gegeten te druk was. Eergisteren bleek het tegendeel, bij het ontbijt was er rustige muziek en zat iedereen zachtjes te praten.

En tot slot mijn stemming: die gaat niet op en af, ik heb er in deze fase echt plezier in. De zee doet me goed, ik geniet van het geluid van de branding, de vergezichten en het lopen over het strand.


Tot een volgende blog! Groet Ange


Wil je geïnformeerd worden als die verschijnt, schrijf je dan in via https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/

Korte dagelijkse berichten en foto’s kun je lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/AngevanOmmen/6470904-pelgrimstocht-2023

Als je mijn tocht wil sponsoren kan dat via deze link: https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/