Vandaag is een soort tussendag op mijn pelgrimstocht. Ik heb nu anderhalve week langs de kust gelopen, genietend van het rustgevende geluid van de golven die tegen de rotsen klotsen of op de stranden aanspoelen. Soms liep ik over het strand, dan weer hoog boven de kust. Af en toe was het heel lastig om in tegengestelde richting de goede weg te vinden in ruig gebied. Dan liep ik vast een moest soms flinke omwegen maken om mijn einddoel van de dag te bereiken. Heel langzaam herstelde mijn lichaam van de zware Camino primitivo en kwam ik in een heerlijk wandelritme. Er is nu ook met ruimte om samen te ontmoeten in de herbergen. Daar ben ik erg blij mee. Vanaf morgen gaat de Camino weer een dag of vijf de bergen in. Dan wordt het weer serieus klimmen en dalen. Ik ben heel benieuwd hoe mijn lichaam dat trekt.

En vandaag, op deze tussendag, is het een vrijwel vlakke en minder interessante wandeldag naar Bilbao, én het is mijn verjaardag. Als je tegengesteld loopt en in een grote stad bent, dan moet je je eigen feestje bouwen. Ik besluit vroeg op te staan, des te meer tijd heb ik vandaag in Bilbao. Iets na zeven uur heb ik al een feestelijk ontbijt met thee, vers sinaasappelsap en een chocoladebroodje op en kan de tocht beginnen. Ik loop twaalf kilometer over een slingerende recreatieweg voor fietsers en voetgangers naar Portugalete. Het eerste stuk is nog landelijk en ben ik alleen op de weg. Het tweede deel gaat over, onder en langs snelwegen. Hier kom ik veel pelgrims, maar ook steeds meer fietsers, joggers en wandelaars tegen. Voor een lange wandeling kan ik me wel iets leukers voorstellen.
Halverwege in Portugatele is het tijd voor koffie met gebak en het lezen van felicitaties. Ik had hier de metro naar Bilbao kunnen nemen, maar nee dit zijn ook kilometers die gelopen moeten worden Ik neem vanuit Portugalete de zweefbrug over de Bilbao rivier. Het is de oudste nog in gebruik zijnde zweefbrug ter wereld, ontworpen door een leerling van Eiffel. Via een tractiesysteem gaat er een gondel voor zo’n zes auto’s en een veelvoud aan voetgangers van de ene naar de andere kant. Daarna is het nog 12 kilometer naar het centrum van Bilbao. Ik loop langs de rivier door het havengebied met veel leegstaande en vervallen panden, maar ook met veel bedrijvigheid en scheepswerven. De aanblik is nog even treurig als elf jaar geleden. De oever waarlangs ik loop is sindsdien wel veel veranderd. Er is nu grotendeels een brede promenade en er is een complete woonwijk met appartementencomplexen gebouwd. Nu de overkant nog herontwikkelen, denk ik.

Ik loop meteen door naar het Guggenheim museum, want anders komt het er misschien niet meer van. Dit is een top verjaardags-locatie. Ik zit er op het zonnige terras op mezelf te proosten en geniet van binnenkomende felicitaties, telefoontjes en verjaardagsdonaties. Daarna bekijk ik globaal de lopende tentoonstellingen.

’s Avonds alleen uit eten gaan op je verjaardag is niet leuk, maar dat had ik ingecalculeerd. Natuurlijk mis ik mijn lief, de kinderen, de kleinkinderen en de asperges. En aan de andere kant, wat is zo’n verjaardag heerlijk rustig. Want iedereen over de vloer, hoe leuk het ook is, gaat toch altijd ver over mijn grenzen. Nu duik ik straks mijn bed in en loop ik morgen weer in de bergen. Dan hoef ik niet een of twee dagen bij te komen van mijn verjaardag.


Tot een volgende blog! Groet Ange


Wil je geïnformeerd worden als die verschijnt, schrijf je dan in via https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/

Korte dagelijkse berichten en foto’s kun je lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/AngevanOmmen/6470904-pelgrimstocht-2023

Als je mijn tocht wil sponsoren kan dat via deze link: https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/