Deze pelgrimstocht loop ik niet alleen voor mezelf maar ook om geld in te zamelen voor onderzoek naar kwaliteit van leven bij sarcoïdose. Tot nu toe heb ik in de blogs geschreven over de tocht en hoe ik die beleef. Deze week zijn er maar liefst drie aanleidingen voor een blog over de doneeractie.

Mijn doel in om € 4.500,– op te halen – eenzelfde bedrag als waarmee het 45 jarige Sarcoidose.nl het jubileumonderzoek steunt –, en liefst een veelvoud daarvan. Ook wil ik met mijn tocht sarcoïdose meer bekendheid geven. Rondom mijn vertrek stroomden de eerste donaties binnen. Verder ontving ik giften als verjaarscadeau, met moederdag en een donatie toen ik halverwege was. Dat zijn leuke steuntjes in de rug. Deze week kwam tot mijn verrassing – aanleiding 1 – vijfhonderd euro van de ild care foundation binnen, een steun waar ik heel erg blij mee ben. In een reactie op mijn bedankje daarvoor schrijft Marjolein Drent ‘Van harte gegund. Hoop dat het anderen stimuleert om ook te doneren’. De teller staat inmiddels op bijna € 1.850,–. Er is dus nog een aardige weg te gaan naar het streefbedrag. Help je mee?

Onderweg vind ik het lastig om het sponsorproject onder de aandacht te brengen, maar vooral om mensen direct om een bijdrage te vragen. Dat vind ik niet passend in een pelgrimstocht. Natuurlijk vertel ik erover als het in een gesprek past. Of mensen willen doneren laat ik aan hen over. Het is dan heel verrassend als er op een overnachtingsadres ineens een tientje naast mijn ontbijtbordje ligt. Een leuk pr-moment was toen een Amerikaanse pelgrim een YouTube filmpje maakte met een interview met mij over het hoe en het waarom van mijn terugreis. Dan grijp ik natuurlijk de kans voor een stukje promotie. En deze week – dat is aanleiding 2 – ben ik benaderd door de hospitaliere van de pelgrimsherberg in Orléans. Ze wil de foto die ze van me maakte bij het standbeeld van Jeanne d’Arc met een stukje over de doneeractie op de website van hun regionale Sint Jacobus genootschap plaatsen.

Om onderweg bekendheid te geven aan de sponsoractie heb ik een sarcoïdose-vlag op mijn rugzak met een QR-code erop. Maar als ik met mensen praat zien ze die niet. En dan heb je een paar keer iemand die wil doneren, en dan werkt in de bergen de QR-code niet omdat er geen internet is. En helaas lukte het die Amerikaan van het filmpje ook niet om te doneren vanaf een Amerikaans account. De vlag voor op de rugzak heb ik in twee varianten, Engels-Spaans en Nederlands-Frans. De laatste heeft mijn man in een pakketje samen met medicatie naar Zuid-Frankrijk gestuurd. Omdat het pakje niet is aangekomen loop ik nog steeds met de Spaans-Engelse vlag. Eergisteren – aanleiding 3 – is het na veel omzwervingen retour in Harderwijk aangekomen. Het zit alweer op de post en als alles goed gaat loop ik vanaf iets boven Brussel met de goede vlag en kan ik de laatste twee weken in Nederlandstalig gebied wat aan pr doen. Ik ga dan ook de media benaderen in de plaatsen waar ik door kom.

Maar eerst concentreer ik me op het wandelen naar Parijs. Donderdag ben ik er, en ik blijf er twee nachten. Het is wel mazzel dat ik daar quatorze juillet mee mag vieren.