Om kwart voor twee vanmiddag loop ik onze straat in. Piet staat me al buiten op te wachten. Hij heeft het huis versierd met vlaggetjes en ‘welkom thuis’. ‘Ik ben er!’ zeg ik als ik hem in de armen sluit. De buren hebben een stoel bij de voordeur neergezet om eindelijk uit te kunnen rusten. Dat komt goed uit, want het is klaar. Er is een eind gekomen aan de tocht die zo eindeloos leek. Ik ben thuis en ik heb het lopend volbracht. Zo simpel is het, niet meer.
Het was een wijs besluit om in Nieuwegein nog een kilo bagage achter te laten, een vrije middag te hebben en de volgende dagen de kortste weg van maximaal twintig kilometer te lopen. Om Utrecht niet te missen ben ik daar met de sneltram heengegaan. Zo kan ik toch in de domkerk een laatste kaars aansteken en een stempel halen voor mijn pelgrimspaspoort. Daarna gaat het over het jaagpad langs de Kromme Rijn richting Zeist. Ik geniet voor het eerst weer van het wandelen, de zon en de mooie omgeving. Het is fijn de laatste dagen op bekend terrein te lopen. Met een brede grijns steek ik de A28 over en met plezier zie ik sprinters richting Harderwijk rijden. Gistermiddag op het klompenpad Oldenaller ben ik verrast als ik langs een bont veld met zonnebloemen gemengd met andere zomerbloemen kom. Het is alsof het voor mij als een welkom thuis is ingezaaid. Zonnebloemen zijn toch speciaal geworden op deze pelgrimstocht en een symbool voor bij mezelf zijn. Na deze bloemenhulde loop ik in de euforie het liefst meteen door naar huis, maar ik slaap toch braaf in Putten.
Vanmorgen voel ik bij het opdoen van de rugzak vooral weemoed, het is de laatste dag als pelgrim. De laatste kop koffie drink ik bij de Herbergier in Ermelo, waar mijn moeder haar laatste jaren woonde en waar ik tweewekelijks met klank werk. De koffie wordt net ingeschonken als ik binnenkom. Dan een laatste picknick in het ‘hondenbos’ en een laatste keer onderweg een start maken met het schrijven van het verhaal van de dag. De entree in Harderwijk over de houten fietsbrug voelt glorieus. Weer een brede grijns en een gevoel van grote voldoening. In gedachten ben ik bij die koude ochtend in april elf jaar geleden toen ik mijn eerste stappen op het pelgrimspad zette. Nu zijn het de laatste stappen op mijn pelgrimspad.
Doel bereikt?
Het geeft een voldaan gevoel dat ik mijn doel na 123 dagen en 2.456 kilometer lopen veilig en gezond heb bereikt.
Mijn doel om € 4.500,– of een veelvoud daarvan op te halen voor onderzoek naar kwaliteit van leven bij sarcoïdose is nog lang niet gehaald. Op dit moment staat de stand op circa € 2.000,–. Ik ben al heel blij met deze giften. Het zou heel fijn zijn als je mijn pelgrimstocht met een (extra) bijdrage steunt en zo meehelpt ook dit doel te behalen.
Dat kan via deze link: https://sarcoidose.digicollect.nl/ange-van-ommen
Je kunt ook rechtstreeks overmaken op NL20 RABO 0158 3999 19 ten name van Sarcoidose Belangenvereniging Nederland, onder vermelding van ‘Pelgrimstocht Ange’.
Vervolg
Dit was de op een na laatste blog. Over twee weken schrijf ik er nog een waarin ik terugblik en een update geef over het sponsorproject. Ik ga door met schrijven aan het boek ‘De weg naar huis’. Voor nu wil ik jullie alvast bedanken voor het meelezen en meeleven. Voor mij was dat een flinke steun op deze soms toch wel eenzame tocht.
Tot de laatste blog! Groet Ange
Bedankt Ange voor jouw mooie en soms emotionele beschrijvingen van jouw tocht.
Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen en je kracht om ondanks alles door te gaan.
Fijn dat je toch nog het camino gevoel hebt weten vast te houden.
Het ga je goed.
Groetjes Geert
Hoi Ange,
Fijn te weten dat je weer veilig thuis bent. Ik dank je ook voor je vele blogs die ons op de hoogte hielden van je wel en je wee. Wat heb je het goed gedaan! Ik heb grote bewondering voor je.
Veel liefs en tot gauw, rust nu eerst maar goed uit!
Lieve Ange
Een dikke proficiat met het volbrengen van je mooie maar ook zware tocht.Een ware pelgrimstocht, met ups en downs. Je hebt het gehaald!!!!!
Dankjewel dat je tijdens de tocht ons op de hoogte hebt gehouden van je belevenissen.
Ik maak een diepe buiging voor je. Veel lieve groetjes
Dymphy
Lieve Ange,
Wat een diep respect heb ik voor je. Hoe jij weer de hele tocht hebt gelopen met alle hobbels die je onderweg tegen komt.
Rust lekker uit en laat Piet je een beetje verwennen.
Liefs Lies
Lieve Ange, wat mooi dat de zonnebloemen je ook deze laatste dagen weer hebben begeleid op je reis naar huis. Woh, het is je gelukt! Gefeliciteerd!
Liefs, Jannie
Heee super weer einddoel bereikt!!! Knapperd chapeau voor jouw moed en trouw aan jezelf!
Het was steeds een feest om jou op de voet te volgen! Kijk uit naar je bundeling van je belevenissen Zo boeiend geschreven dus kon ik makelijk en heerlijk meereizen.
Buideltje dient nog meer gevuld..Doe mn best. Vl liefs je fan
Een hele dikke proficiat Ange.
Je hebt het toch maar gedaan. Hoe moeilijk het soms ook was, al strijdend met sarco op weg: petje af.
Geniet van de rust. Je hebt het verdiend.
Alle respect Ange.
Wat fijn dat je weer heelhuids thuis bent! Je bent weer de uitdaging aangegaan en hoe moeilijk het soms was je hebt het niet opgegeven. Diep respect voor jou !
Donatie is nu bij de bank om verwerkt te worden….
Nou kanjer, het zit erop…!! Ik heb zo veel respect voor jouw prestatie. De reisverslagen waren verslavend en de bijbehorende foto’s geweldig.
Nu de welverdiende rust en met terugwerkende langzaam maar zeker weer landen in Harderwijk.
Ange, je hebt je doel bereikt. Thuiskomen! Diep respect voor je. Door alle dalen heengegaan en ook de bergen getrotseerd! Wat fijn dat we deelgenoot mochten zijn van al je ervaringen onderweg. Met veel aandacht gelezen en in gedachten meegelopen. Dank, lieve Ange. Je bent een gids voor het leven.
Hey Ange, geweldig, wat een prestatie, je hebt het volbracht:)
En nu uitlopen, bijkomen, nagenieten……of soms ook een emotionele gedachte laten gaan. Want het was ook bikkelen!
Dank voor je persoonlijk schrijven……en leuk dat je op de Herbergier een pitstop hebt gemaakt.