Inmiddels ben ik een week onderweg. Het eerste anderhalf uur wandelen in de ochtend blijft wennen. En pas na een eerste koffiestop loopt het beter. Niet verwonderlijk want thuis ga ik, moe van het opstaan en het ontbijten, daarna altijd met de puzzel van de krant op de bank liggen. Pas om een uur of tien start mijn verdere dag.
Op zich ben ik er wel tevreden over dat ik afstanden tussen de twintig en de vijfentwintig kilometer in de beginfase kan trekken. De volgers zijn trots op me ggezienhun reacties en de emoticons van spierballen. Zelf ben ik er minder blij mee, want veel liever had ik de eerste week kortere afstanden gelopen om zo langzaam in het wandelritme te komen. Nu ben ik elke avond behoorlijk uitgeput. Ik lig dan vooral op bed te lezen. Op dag vijf, op weg naar de stad Lugo, loop ik voor het eerst echt lekker. In de ochtend neem ik een pittig tempo. Het laatste deel van de etappe, over een klein paadje langs een kronkelende riviertje, soms over rotsen en trapjes, is weliswaar sprookjesachtig, maar nekt me ook. Ik heb daarna geen puf meer om iets van de stad te bekijken.
Gelukkig kan ik na Lugo een etappe van dertig kilometer in tweeën knippen om bij te komen. Ik overnacht in een van de kleine gehuchtjes waar het naar koemest ruikt. Ze hebben een deel van een boerderij opgeknapt tot een luxe en moderne albergue met een loungebank in de slaapzaal, kunst aan de muren, regendouches en een heerlijke tuin. Wat geniet ik van een vrije middag in een comfortabele ligstoel met uitzicht op de koeien en hanengekraai op de achtergrond. De ligstoel ondersteunt precies de plek op mijn rug die bij het klimmen opspeelt. En het bed is zo zacht dat ik ervan in tranen raak. Hier kan ik echt ontspannen.
Als ik vanmorgen uitgerust verder ga wordt duidelijk dat ik de bergen nader. De klimmen worden langer en hebben al stijgingspercentages van boven de tien procent. En op het einde van de dag zie ik de bergketen voor het eerst. Met die hoest die nu al meer dan een maand duurt is het klimmen niet prettig. Ik ben af en toe licht benauwd. Maar ik houd me voor dat diep ademen goed is voor de longen. Ook nu heb ik nog een hele middag om bij te tanken voor de bergtocht van de komende week. Ik heb het idee dat ik nu aardig gewend ben aan het wandelen en kies ervoor om het rustig aan te blijven doen. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam het zal doen in bergachtig gebied.
Tot een volgende blog! Groet Ange
Wil je geïnformeerd worden als die verschijnt, schrijf je dan in via https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/
Korte dagelijkse berichten en foto’s kun je lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/AngevanOmmen/6470904-pelgrimstocht-2023
Als je mijn tocht wil sponsoren kan dat via deze link: https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/
Hoi Ange wat een avontuur. En wat loop je veel kilometers. Respect hoor. Nog veel veilige kilometers en ik kijk uit naar je volgende blog.
Dappere Ange, laat de diesel maar rustig opstarten, stap voor stap groei je verder in het lopen. Mooi hoe je het beschrijft.
Fijn van je te horen Ange, start gaat wellicht wat moeizaam maar wellicht kom je gaandeweg in de flow van het pelgrimeren. Kun je zweven op die flow en genieten van de natuur en de vrijheid om je heen. Toi toi toi en tot je volgende blog.
Lieve Ange, wat goed! Ik ben enorm onder de indruk en super trots op je!
Goed bezig Ange, fijn dat het geleidelijk aan went. Benieuwd hoe het is om in tegen gestelde richting te lopen, en of je dan meer of minder pelgrims ontmoet. Zal vast in 1 van je blogs staan of komen. Veel wijsheid gewenst tijdens deze (innerlijke) reis. Lfs Rob en Eva 🥰
Rustig de bergen op Ange adem in adem uit.
En eraf dan goed je stokken gebruiken.
Goed van je dat je je verstand gebruikt en goed naar je lijf blijft luisteren!
Neem de tijd!
Goed vervolg!!
Lieve Ange
Langzaam maar zeker
Fijn dat je je huidig ritme volgt
En brengt dat weer nieuwe belevingen
Weet je nog dit spreekwoord
Wie t kleine niet eert is het grote niet weerd.
Mijn grootje heeft allerlei gezegden in ons gestampt en bij elke beleving komt er in mij een te boven.
Gaaf om door je pennevruchten mee mogen sjouwen..je weet te genieten dus op naar je volgende ervaringen.
Veel liefs
Dag Ange. Knap zoals je het aan het doen bent! Hoe goed als jij naar je lichaam luistert!
“Ga nu zo maar door” zeiden ze vroeger op school. En “langzaam aan dan breekt het lijntje niet”.Een van mijn buurvrouwen begint vandaag aan haar Camino – op de traditionele manier vanuit Baskenland naar Santiago. Ik zal maar eens een kaarsje voor jullie branden!
Fijn dat je in een goed loopritme gekomen bent. Hopelijk gaat het met de gezondheid weer beter.
Knap om deze tocht te doen. Mooi weer met het lopen gewenst. Ook goede overnachtingen waar je weer bij kunt komen voor nieuwe energie.