Dit wordt helaas geen blog over het wandelen in de bergen maar een over vertragen en goed voor jezelf zorgen.
Na de eerste prachtige wandeldag door de bergen kom ik vrijdag voldaan, kleddernat en snotterend in de herberg aan. Een warme douche is niet voldoende om op te knappen en in de loop van de avond word ik koortsiger. Ik besluit er een extra dag te blijven. Bij het ontbijt heb ik een bijzondere ontmoeting met een Nederlandse vrouw die per fiets op de terugweg is. Later schrijft ze me het volgende: Laat je lichaam voelen, weten dat je er voor haar bent. Dit ‘er voor je lichaam zijn’ is nu aan de beurt. Leef in vrede met jezelf, vertraag.
Wat heb ik hier toch in te doen? Dat lichaam dat me door de sarcoïdose zo in de steek heeft gelaten. Het lichaam dat ik kennelijk in mijn leven te veel heb verwaarloosd en uitgeput. En waarvan ik dacht dat ik in de loop van de jaren al zo veel leren aanvoelen wat het nodig heeft. Ik ben benieuwd wat de volgende slag zal zijn die ik hierin moet maken. En vertragen, dat heb ik de afgelopen week al zo veel gedaan, een extra dag in Santiago, een etappe opgesplitst en nu hier een dagje in de ziekenboeg.
Ik besluit de dag erna vier kilometer te lopen tot A Fonsagrada, het valt me vies tegen. En twee uur wachten in een café tot de herberg opent trek ik niet, mijn lijf wil alleen maar liggen. Daarom gun ik mezelf het comfort van een pension. Als ik eindelijk lig besef ik dat ik nog verre van opgeknapt ben. De verkoudheid is wel weg, maar verder voel ik me lamlendig en de temperatuur loopt ook weer op. Het ene moment kan ik me eraan overgeven, op andere momenten voel ik me erg alleen. Gisteren wisselden die gevoelens ook al.
Vanmorgen word ik met twijfel wakker. Zou het lukken om vandaag 18 kilometer te lopen? Ik vind het een lastige beslissing. De route loopt parallel langs de weg, dus als het niet lukt kan ik liften. En de etappe is voor mij een stuk eenvoudiger dan voor de tegemoetkomende pelgrims. Als de rugzak gepakt is en ik die op mijn rug slinger, voel ik ineens dat dit geen goede beslissing is. Het wordt opnieuw een dagje A Fonsagrada met lezen in bed in pension Manolo, koffie bij de bakker en bezoekjes aan de supermarkt, het restaurant en het café. Opnieuw dus een dag van vertragen en goed voor mezelf zorgen.
Tot een volgende blog! Groet Ange
Wil je geïnformeerd worden als die verschijnt, schrijf je dan in via https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/
Korte dagelijkse berichten en foto’s kun je lezen op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/AngevanOmmen/6470904-pelgrimstocht-2023
Als je mijn tocht wil sponsoren kan dat via deze link: https://www.klankenruimte.nl/innerlijk-pelgrimeren/
Beterschap voor je lichaam en voor jou. Liefs Lies
Ai ai ja…dit is n nieuwe uitdaging.. neem.m maar volop aan…dat brengt weer nieuwe beleving!! Een bijzondere innerlijke reis! Veel liefs hierbij
Hi Ange! Ja, daar krijg je ook wel eens genoeg van dat iedereen je alsmaar goede raad geeft. Je doet het gewoon goed! Ja, en het is gewoon heel jammer dat je nu toch verkouden werd, maar misschien is dat nog wel iets van het acclimatiseren. Het is warmer in Spanje en hier hadden we nog nauwelijks iets van voorjaar. Ik zal maar een kaarsje voor je branden. Sterkte!
Hoi Ange, goed dat je luistert wat je lijf nodig heeft. Komt goed!
Veel sterkte en beterschap, lieve Ange. Ik leef met je mee…😘
Veel sterkte en blijf goed naar je lijf luisteren Ange.
Wat is dat balen, maar blijf luisteren en voelen naar je lichaam. Die weet wat de juiste beslissing is. Veel beterschap en succes.
Liefs, Dymphy
Ik denk aan je💕 liefs
Niet fijn, maar je kunt dit
Hoi Ange.
Ja dat is een tegenvaller, heel vervelend. Je lichaam geeft aan wat het kan en heeft nu blijkbaar rust nodig. Ik wens je alle goeds en geduld.
Heel knap hoe je hier mee omgaat Ange. Een snel herstel gewenst!
Heel knap hoe je hier mee omgaat Ange, een snel herstel gewenst!
Dank jullie wel voor alle lieve reacties.
Ik ben vandaag weer verder gegaan, 21,5 km verkopen maar het dichtstbijzijnde bed. En het werd een verrassende dag. Ga nu gewoon weer verder met goed voor mezelf zorgen.
Bon courage, madame. Fijn dat je weer op pad bent. Dit is de camino, Ange. Onder ogen zien wat er op je pad komt. Alles is goed. Liefs van je oude loopmaatje